Kafes sabitleme sistemi: yöntemler ve teknoloji

Herhangi bir çatının inşası, gereken yapı malzemesi miktarını (yalıtım dahil), bağlantı elemanlarının tipini, tipini belirlemeye yardımcı olacak bir tasarımla başlar. Herhangi bir bağlama truss sistemi, bir-iki-chetyrehskatnoy, kalça, kalça veya karışık tip olabilen çatı tipine bağlıdır. Taşıyıcı duvarların bulunduğu yere bağlı olarak, kirişler iki tipte olabilir.

Çıtçıt sisteminin bağlanması için deniz mili.

Asma kirişler

Merkezi veya orta yatak desteği bulunan duvarlara monte edilirler (duvar). Bu tip elemanlar, 45-50 mm levhalar veya 2-3 noktaya sabitlenmiş çubuklar şeklinde olabilir. Bir uç mauerlat içinde, ikincisi sırt üzerinde durmaktadır. Makas bacaklarının 6,5 m uzunluğa sahip olacağı varsayılırsa, dikey destek yapısı üzerinde (genellikle ek bir kutup şeklinde) bir 3. bağlantı noktası sağlanır. Yapıyı daha sert hale getirmek için, kirişlerin yanı sıra kayalar da uygulayın. Döşeme uzunluğunun 6-7 m'yi aşması durumunda, metal kirişlerin, kirişlerin kullanılması çoktan anlamlıdır. Bağlantı elemanı tipi, beklenen yükün tipine göre seçilir. Sabitleme aşağıdaki şekillerde gerçekleştirilir.

Mesafeli, uzak olmayan sabitleme mertekleri teknolojisi

Mesafenin yapısı, mastar boyunca sert bağlantı elemanlarının kullanılmasını gerektirir. Bu durumda, yük taşıyıcı duvarlar tüm yükü algılar (destek varsa, onlar da). Takılan "bacakların" üstleri birbirine dayanır. Taban, örneğin ankraj bağlantıları vasıtasıyla duvarlara sabitlenmiş rijit bir çerçeve biçiminde yapılabilen güç plakasına bağlanır (braketler kullanılabilir). "Bacakları" mauerlat'a tutturmanın temel teknikleri:

1. Sürgülü destek: alt kısım, destek işlevi gören mauerlat üzerine dayanır, üst uç sırtın üzerine sabitlenir.
2. Tepede, kirişler cıvatalarla, çivilerle ve alt uçlar güç plakasına veya parça çubuklarına tutturulur.
3. Sırt ve kirişler, sırta paralel çubuklarla ayrı düğümlere “tamamlanır”.

Kaplanmamış yöntem sert bağlantı elemanlarını ima etmiyor: kiriş bacağının alt kısmında ek durdurucular bulunmuyor ve "kayar bloklar" üzerine monte edilmiş. Üst parçalar birbirine astar ile bağlanır. Bu montaj yöntemi ile kirişler küçük bir dönme derecesine sahip olabilir.

Askıdaki kirişler ve bağlama yöntemleri

Bu, kirişli bacağın alt kısmının tavanın dışına yerleştirildiği bir yapıdır (yani, asılı). Asılı kirişler, iç desteklerin yokluğunda kullanılır ve kafes sisteminin tamamı, çevre çevresindeki duvarlara dayanmak için “zorlanır”. Asma kirişlerin kullanıldığı çatının en yaygın çeşidi, genellikle 7-12 m uzunluğundaki kiriş ayaklarından oluşan üçgen bir kafes olup, alt ucunu elektrik levhasına oturtan eğimlidir. Üst uç sırta bir yarık ile tutturulur ve bir traversle güçlendirilir - özel bir bağ.

Tüm yöntemler sert ve kayan bir montaj parçasına ayrılmıştır. İlk durumda, burulma, kıvrılma, makas sistemine giren elemanlar arasında dönüş olasılığı hariç tutulmuştur. Sert bağlantı yapılır:

1. Metal köşeler vasıtasıyla.
2. Çatlak ayağındaki yara bandı ve ek tutturucularla: braketler, çiviler veya tel.

Menteşe (sürgü) sabitlemesi, tasarımı truss sisteminin ayrıntılarının belirli sınırlar içinde kaydırılmasını içeren özel bağlantı elemanlarının kullanılmasıyla mümkündür. Kirişli bacak hareketli bir parça olarak hareket eder, biçme kirişi sabit parça olarak işlev görür.

Kayar fermuar montajı genellikle ahşap yapılarda yapılır; Sonuç olarak, büzülme sırasında, ev yumuşak bir şekilde değişikliklere “ayarlanır”.

Evin duvarlarını

Evi kendi elleriyle dışarıda bir ağaçla dekore et. Yapı kaplamalarında ahşabı kullanmanın temel avantaj ve dezavantajları. Evin ahşap paneller ve blok ev ile dekore edilmesi.