Sabitleme kereste: pratik öneriler

Çubuğun sabitlenmesinin tipleri ve nüansları

Herhangi bir yapının montajı sırasında elemanların bağlantılarına kesik denir. Birleştirilecek parçaların yorumlanmasına bağlı olarak, birkaç tip meme bağlantısı vardır:

1. Uzatma - dikey yönde uzunlukta bir artış. Birleştirilen parçaların tepesinden gelen yük, bağlantı ekseni boyunca alttaki parçaya iletilir.
2. Ekleme - yatay yönde uzunluğun artırılması. Bu durumda yük çeşitli yönlere etki edebilir: eklem ekseni boyunca (sıkıştırma veya gerginlik), yanal yükler (yatay veya dikey düzlemde).
3. Ekleme, üretilen parçanın toplam genişliğini artıran bir bağlantıdır.
4. Hem yatay hem de dikey düzlemlerde birbirine tutturulan parçaları birbirine farklı açılardan örgü.

Aletler ve çalışma yöntemleri

Kereste nasıl düzeltilir? Bağlama esas olarak, birleştirilen parçalar üzerinde bir "dikme oluğu" veya "kilitleme" sisteminin oluşturulması nedeniyle gerçekleştirilir. Sabitleme bağlantısının elemanları şu şekilde yapılır:

• testereler (elektrikli veya manuel);
• balta;
• çekiç;
• geniş keski veya keski ;
• matkaplar;
• markalama araçları.

Her türlü derzde bir başak oluşumu, işaretleme çizgisi boyunca ağacın tahılı boyunca bir çubuk kesilerek ve sonra fazla malzemenin bir balta veya keski ile çıkarılmasıyla gerçekleştirilir. Bir keski veya keski ile ahşabı örnekleyerek bir oluk oluşur. Bağlantının sertliğini arttırmak için (tasarım izin verirse), çubukların sabitlenmesi ayrıca ahşap (dübel) veya metal bağlantı elemanları (braketler, cıvatalar, vida dişi vidalar) ile güçlendirilebilir.

Çubuk yapı: özellikler

En basit yapı tipi alın bağlantısıdır. Bu tür bir bağlantıda, eşleşen parçalar birbirleriyle ayrık uçlar ile birbirine bağlanır. Rastgele yanal yüklere karşı koymak için, uçlara bir veya daha fazla dübel çubuğu (veya metal pim) veya sabitleme dirseği takılarak, parçaların bağlantı hattının üst üste gelmesi sağlanır (örneğin bir dübel monte edilir).

Daha güçlü popo eklemleri tek veya çift sivridir. Bu durumda, sivri uç ve oluk, doğrudan bağlı ürünlerin uçlarındaki aletlerin yardımıyla oluşturulur.

Ekleme kerestesi: nüanslar

Kirişin rijit tutturma şemaları.

Uçtan uca yapıştırma, uçtan uca inşa ile aynıdır, tek fark, parçaların ilave braketlerle bağlanmasıdır.

Bir çeşit uçtan uca eklem, bir popo flanşı adı verilen bir eklemdir. Bu durumda bağlantının özelliği, uç yüzün tüm yüzeyi boyunca sırtın bir kirişinde, diğer oluktaki formasyondur.

Düz veya eğik kaplamalı eklemler de var. Eklem, tutturulmuş parçaların her biriyle birlikte kereste kalınlığının yarısı bir örnektir. Bundan sonra ürünler birleştirilir ve sabitlenir. Bir kaplama ile yapıştırma, yapının uzunluğunu arttırmak üzere tasarlanmıştır, böyle bir bağlantının çalışması için temel gereksinim, bu şekilde yapıştırılan parçanın üzerine yaslanacağı, sağlam ve sağlam bir tabandır.

Kaplamaya eklenmiş çubuklar çekme gerilmelerine dayanmaz. Çoğunlukla, bir evin duvarlarını inşa ederken veya çerçeve yapılarının yapımı sırasında bir temel üzerine bir destek kirişi oluştururken bir elemanın uzunluğunu arttırmak için bir kaplama ile ekleme kullanılır.

Eklemin çekme yüküne dayanabilmesi için düz veya eğik bir kilitle yapıştırma kullanılır. Yapısal olarak, bu tür bir bağlantı, bağlantı bölgesinin sonuna eklenmiş küçük bir başak (kilitli) olan bir ped ile bir bağlantıya benzer.

Birleştirme: pratik tavsiyeler

“bir pençede” ve “yarım ağaca” bir bağlantı şeması.

Birkaç ürünü sıralarken, yüklere bir bütün olarak direnç gösterecek büyüklükte bir eleman elde edebilirsiniz. Bu tutturma yöntemi çoğu zaman katı malzemeden destek kirişlerinin üretilme ihtimalinin olmadığı durumlarda kullanılır.

Ayırt etme:

Anahtarlı kompozit ışın. Eleman uç uca eklenir, tüm kanal oluklarının uzunluğu boyunca sert ahşabın uçlarının (anahtarlarının) yerleştirildiği yer yapılır.Anahtar liflerin yönü, ürünün kendisindeki liflere dik olmalıdır. Anahtarın genişliği, anahtarın derinliğinin 4 katı olmalıdır. Belli bir aralıkta ürünler birbirine cıvatalanır.

Contalı kompozit boncuk - tasarım ana kapıya benzer. Aradaki fark, dübel yerine contaların kullanılmasıdır.

Bu durumda conta elemanlarının elyaflarının düzenlenmesi, birleştirilecek parçalardaki elyaflarla çakışacaktır. Cıvatalar conta ürünlerinin uçlarına takılır. Tasarım, artan kalınlıkta kirişler elde etmek için keresteyi keresteye tutturmanıza izin verir.

Özel bir toplanma olayı, günlük evinin duvarıdır. Burada, ürünün tüm üst yüzeyinde, dörtgen bir profile sahip bir sırt oluşturulur. Alt yüzey boyunca karşılıklı bir oluk oluşturulur.

Bir ışın bağlama: bazı anlar

Bağlı çubukların tasarımı çok çeşitlidir ve bağlantının çalışma koşullarına bağlıdır.

Aşağıdaki örgü türleri ayırt edilir:

1. Yarım ağaca - birleştirilen çubuklarda yarım kısım kesilir.
2. Bir pençede - bir felling inşaatında köşeler kabini için kullanılır.
3. Oluklu başak, tutturulmuş parçaların yanlara ayrılmasının aksine bir bağlantıdır. Boyuna doğrultuda tahribatı önlemek için, yükün büyüklüğüne bağlı olarak ayrıca cıvatalar veya pimler ile takviye edilir. Tek ve çift diken var.
4. Spike etek ucu özel bir popo eklemesi veya eklemesi durumu.
5. Diş döşeme - kirişler ve makas elemanlarını bağlamak için kullanılır. Kiriş üzerinde sabit bir kerestenin yerleştirilebileceği bir oluk oluşturulur.
6. Kesici, çubukları dik açıyla sabitlemek için kullanılır. Germe işleminde iyi çalışır. Görsel olarak, böyle bir bağlantı “kırlangıç ​​kuyruğu” bağlantısına benzer.

Bu arada, üretim sürecini kolaylaştırmak ve hızlandırmak için, çubuklar özel montaj dirsekleri kullanılarak sabitlenir. Her durumda, her şeyi doğru yapın, çünkü önemli bir eklemdeki çubukları tutturma ihlali tüm yapının tahrip olmasına yol açabilir.

Makalede cevabı bulamadınız mı?

• 

Zemin hizalama nüansları

Zemin seviyelendirme oldukça mümkündür . Zhno bu yöntemler için gerekli olan hangi araçlar kendi gerçekleştirin: en iyisi seçenek çimento ve kuru şap, kendiliğinden yayılan zemin

.?